3 Temmuz 2009

Kemal Sunal'ı Özledim


Çocukluğumdan beri sevdiğim, bütün filmlerini ezbere bildiğim , bugün de filmlerini keyifle izlediğim Kemal Sunal, aramızdan ayrılalı dokuz yıl olmuş.

Kemal Sunal benim hayatıma ben daha 7-8 yaşlarındayken girdi. O yaşımda hayrandım ona, o yaşımda çokça filmini seyretme imkânı buldum, o yaşımda babama video alırken "inek şaban filmi al baba noluuur" diyerek baskı kurdum; hoş kurmama gerek yoktu çünkü biz ailecek Kemal Sunal'ı çok severdik. Babamın da annemin de filmlerini izlerken kahkalarla güldüklerini hatırlarım. Gündelik hayatımda bile onun repliklerini kullanırdım, hatta piyano tuşlarında amatörce ilk çalmayı öğrendiğim şarkı ŞARK BÜLBÜLÜ filminde seslendirdiği "Maden dağı dumanlıdır" türküsü olmuştu. Bu türküyü Sunal söylüyor ve ben de çalabiliyorum diye çok sevinmiştim, önemli bir olaydı benim için.

Çocukluğumda beni çok etkileyen , kişiliğime sayelerinde farklı özellikler kattığım ; ki ben onları hep taklit ederdim; sinema oyuncuları arasında Kemal Sunal'ı rahatlıkla en başlarda sayabilirim. Komediyi, gülmeyi, espri yapmayı onların sayesinde sevdim ben.

Bazen çocuklarımın, benim için çok önemli karakterler olan bu insanları tanıyamayacaklarına çok üzülürdüm. Barış Manço giderken, ilk oğluma hamileydim. Bugün her iki oğlum da Barış Manço kim biliyorlar, şarkılarını dinliyorlar, Manço'yu seviyorlar. Kemal Sunal da aynen öyle, bizim evimizde bilinir, sevilir. Sunal'ın filmlerini bugün çocuklarımla birlikte izlerken, benim onu tanıdığım yaşlarda olan oğullarımın yüzlerindeki mutlu ifadeyi görmek beni hemen kendi çocukluğuma götürür, çok mutlu olurum.

Bir laf vardır ya hani, sen beni güldürdün Allah da seni güldürsün denir. Kemal Sunal, seni beni , annemi, babamı, kardeşimi, eşimi, çocuklarımı mutlu ettin, güldürdün, senin de geride kalan sevdiklerin gülsün mutlu olsunlar, sen de yattığın yerde inşallah mutlu rahat ol.